- مشخصات کتاب
- دعای 01- و از دعای امام علیهالسلام بود، موقعی که شروع به نیایش کرد و با سپاس خداوندِ ارجمند و بزرگ، و ستایش بر او، (دعا را) آغاز نمود:
- دعای 02- و از دعای امام علیهالسلام بود، پس از این سپاس، در درود بر رسول خدا «صلیاللّه علیه و آله»
- دعای 03- و از دعای امام علیهالسلام بود، در درود بر نگهداران عرش الهی و هر فرشته مقرّب
- دعای 04- از دعاهای امام علیهالسلام است در درود بر پیروان پیامبران و تصدیق کنندگان ایشان
- دعای 05- از دعاهای امام علیهالسلام است برای خود و دوستانش
- دعای 06- از دعاهای امام علیهالسلام است هنگام بامداد و شامگاه
- دعای 07- از دعاهای امام علیهالسلام است آنگاه که کارِ دشواری به او روآورْد یا مصیبتی برایش رخ داد و هنگام اندوه
- دعای 08- از دعاهای امام علیهالسلام است در پناه بردن (به خدا) از سختیها و اخلاق بد و کردارهای ناپسند
- دعای 09- از دعاهای امام علیهالسلام است در اشتیاق به طلب آمرزش از خدای بزرگِ با عزّت
- دعای 10- از دعاهای امام علیهالسلام است در پناه بردن به خداوند متعال
- دعای 11- از دعاهای امام علیهالسلام است در عاقبت به خیری
- دعای 12- از دعاهای امام علیهالسلام است در اقرار به گناه و درخواست بازگشت به سوی خدای تعالی
- دعای 13- از دعاهای امام علیهالسلام است در طلب حاجتها از خداوند بلندمرتبه.
- دعای 14- و از دعای امام علیهالسلام بود، هنگامی که به او ستم میشد یا از ستمگران آنچه دوست نمیداشت میدید
- دعای 15- و از دعای امام علیهالسلام بود، هنگامی که بیمار شد یا دچار اندوه یا گرفتاری گردید
- دعای 16- و از دعای امام علیهالسلام بود هنگامی که از گناهان عفو و گذشت طلبید یا در درخواست بخشایش از ناپسندیها زاری نمود.
- دعای 17- و از دعای امام علیهالسلام بود هنگامی که از شیطان یاد شد و از او و از دشمنی و مکرش به خدا پناه برد
- دعای 18- و از دعای امام علیهالسلام بود هنگامی که آنچه از آن می هراسید، از او دور میشد یا خواستهاش زود روا میگشت
- دعای 19- و از دعای امام علیهالسلام بود هنگام درخواست باران پس از خشکسالی
- دعای 20- و از دعای امام علیهالسلام بود در اخلاق نیک و کردارهای پسندیده
- دعای 21- و از دعای امام علیهالسلام بود هنگامی که چیزی او را اندوهگین مینمود و گناهان او را پریشان میکرد
- دعای 22- و از دعای امام علیهالسلام بود هنگام سختی و مشقّت و دشوار شدن کارها
- دعای 23- و از دعای امام علیهالسلام بود، هنگامی که تندرستی و سپاسگزاری بر آن را، از خداوند درخواست میفرمود
- دعای 24- و از دعای امام علیهالسلام بود، برای پدر و مادرش که بر آنان درود باد
- دعای 25- و از دعای امام علیهالسلام بود، برای فرزندانش که بر آنان درود باد
- دعای 26- و از دعای امام علیهالسلام بود، درباره همسایگانش و دوستان او، هنگامی که آنان را یاد میکرد
- دعای 27- و از دعای امام علیهالسلام بود، برای مرزداران
- دعای 28- و از دعای امام علیهالسلام بود، هنگام پناه بردن به خداوند توانا و بزرگ
- دعای 29- و از دعای امام علیه السلام بود، چنان که روزی بر او تنگ گرفته میشد
- دعای 30- و از دعای امام علیهالسلام بود، درباره درخواست کمک نمودن بر پرداخت وام
- دعای 31- و از دعای امام علیهالسلام بود، در یاد کردن توبه و درخواست نمودن آن
- دعای 32- و از دعای امام علیهالسلام بود، برای خود در اقرار به گناه، پس از تمام کردن نماز شب
- دعای 33- و از دعای امام علیهالسلام بود، در استخاره (درخواست خیر و نیکی)
- دعای 34- و از دعای امام علیهالسلام بود، موقعی که گرفتار آزمایش میشد یا گرفتارشده به رسوایی گناهی را میدید
- دعای 35- و از دعای امام علیهالسلام بود، در خوشنودی، هنگامی که به اهل دنیا نگاه میکرد
- دعای 36- و از دعای امام علیهالسلام بود، هنگامی که به ابر و آذرخش نگاه کرد و بانگ غرش ابر را شنید
- دعای 37- و از دعای امام علیهالسلام بود، هنگامی که به کوتاهی نمودن از انجام شکرگزاری اقرار مینمود
- دعای 38- و از دعای امام علیهالسلام بود، در توبه کردن از داد خواهیهای بندگان و از کوتاهی کردن در حقوق ایشان و در رهاییاش از آتش
- دعای 39- و از دعای امام علیهالسلام بود، در درخواست بخشایش و مهربانی
- دعای 40- و از دعای امام علیهالسلام بود، هنگامی که خبر مرگ کسی به او میرسید یا مرگ را یاد میکرد
- دعای 41- و از دعای امام علیهالسلام بود، در درخواست پردهپوشی و نگهداری (از گناه و کیفر)
- دعای 42- و از دعای امام علیهالسلام بود، هنگام به پایان رساندنِ (خواندن همه) قرآن
- دعای 43- و از دعای امام - که بر او درود باد- بود، هنگامی که به سوی ماه نو نگاه کرد
- دعای 44- و از دعای امام علیهالسلام بود، هنگامی که ماه رمضان رسید
- دعای 45- و از دعای امام علیهالسلام بود، در خداحافظی و بدرود ماه رمضان
- دعای 46- و از دعای امام علیهالسلام بود، در روز فطر و در روز جمعه، هنگامی که سلام گفت و از نمازش فارغ شده، ایستاد. سپس رو به قبله کرد و گفت:
- دعای 47- و از دعای امام علیهالسلام بود، در روز عرفه
- دعای 48- و از دعای امام علیهالسلام بود، روز عید قربان و روز جمعه
- دعای 49- و از دعای امام علیهالسلام بود، در دور نمودن مکر دشمنان و بازگرداندن سختی آنان
- دعای 50- و از دعای امام علیهالسلام بود، در ترس (از خداوند)
- دعای 51- و از دعای امام علیهالسلام بود، در زاری نمودن و فروتنی کردن
- دعای 52- و از دعای امام علیهالسلام بود، در اصرار به خداوند بلندمرتبه
- دعای 53- و از دعای امام علیهالسلام بود، در فروتنی برای خداوند ارجمند و بزرگوار
- دعای 54- و از دعای امام علیهالسلام بود، در درخواست برطرف نمودن اندوهها
ترجمه صحیفه سجادیه
مشخصات کتاب
عنوان و نام پدیدآور: صحیفه سجادیه.ترجمه.لغتنامه.نمایه [علی بن حسین (ع)] / مولف احمد سجادی، 1343.
مشخصات نشر: قم سازمان اوقاف و امور خیریه، انتشارات اسوه ، 1387.
مشخصات ظاهری: 584 ص.
شابک: 978-964-542-155-5
وضعیت فهرست نویسی: فیپا
موضوع: علی بن حسین (ع)، امام چهارم ، 38 - 94ق. . صحیفه سجادیه -- نقد و تفسیر
موضوع: Ali ibn Hosayn, Imam IV. Sahifeh Sajjadieh-- Criticism and interpretation
موضوع: دعاها
موضوع: Prayers
شناسه افزوده: Ali ibn Hosayn, Imam IV. Interpretation. Sahife Sajadiyeba
شناسه افزوده: سازمان اوقاف و امور خیریه. انتشارات اسوه
رده بندی کنگره: BP267/1 /ع8ص3042245 1387
رده بندی دیویی: 297/772
شماره کتابشناسی ملی: 1661563
دعای 01- و از دعای امام علیه السلام بود، موقعی که شروع به نیایش کرد و با سپاس خداوندِ ارجمند و بزرگ، و ستایش بر او، (دعا را) آغاز نمود:
(1) سپاس خدای را، اوّلی که پیش از او اوّلی نبوده و آخِری که پس از او آخری نباشد.
(2) همان که چشم های بینندگان از دیدنش قاصر، و پندارهای وصف کنندگان از وصفش عاجز است.
(3) به قدرت خویش آفریدگان را بی هیچ نمونه ای آفرید و ایشان را به خواست خود از هیچ به وجود آورد.
(4) سپس آنها را در راهی که می خواست روان ساخت و در راه دوستی به خود، برانگیخت. آنها تواناییِ عقب انداختن آنچه (خدا) آنان را به سوی آن جلو انداخته، نداشته و نمی توانند آنچه را که آنها را از آن عقب انداخته، جلو اندازند.
(5) و برای هر جانداری از ایشان، معلومِ قسمت شده ای از رزقش قرار داد. از کسی که (خدا) به او فراوانی داده، کاهنده ای نمی کاهد و از کسانی که کاسته، افزاینده ای نمی افزاید.
(6) سپس برای او (آفریده اش) در زندگی، سرآمدی خاص معیّن نمود، و برایش زمانی محدود قرار داد که با روزهای زندگی اش، به سوی آن گام بردارد، و با سال های روزگارش، به آن نزدیک می شود. زمانی که به پایان عمرش رسد و حساب زندگی اش